BM OKYANUS KONFERANSI KARARLARI
BM Okyanus Konferansı Kararları, Birleşmiş Milletler tarafından düzenlenen ve dünya okyanuslarının korunması, sürdürülebilir kullanımı ve yönetimi amacıyla alınan uluslararası nitelikteki kararlar bütününü ifade eder. Bu kararlar, okyanusların ekolojik dengesinin korunması, deniz kaynaklarının sürdürülebilir şekilde kullanılması, deniz kirliliğinin önlenmesi, biyolojik çeşitliliğin korunması ve denizcilik faaliyetlerinin düzenlenmesi gibi kritik konuları kapsar. BM Okyanus Konferansları, küresel ölçekte deniz ve okyanus politikalarının şekillendirilmesinde temel rol oynar ve üye devletlerin iş birliği ile deniz çevresinin korunmasına yönelik ortak stratejiler geliştirilmesini sağlar.
BM Okyanus Konferansları, özellikle 1972 yılında Stockholm’de düzenlenen Birleşmiş Milletler İnsan Çevresi Konferansı ve 1992 yılında Rio de Janeiro’da gerçekleştirilen Birleşmiş Milletler Çevre ve Kalkınma Konferansı (UNCED) gibi önemli uluslararası toplantılarla başlamış, devamında 2017 yılında New York’ta düzenlenen Okyanus Konferansı ile daha da güçlenmiştir. Bu konferanslarda alınan kararlar, denizlerin ve okyanusların karşı karşıya olduğu kirlilik, aşırı avlanma, habitat tahribatı, iklim değişikliği etkileri ve deniz tabanı madenciliği gibi sorunlara karşı küresel iş birliğinin artırılmasını hedefler.
BM Okyanus Konferansı Kararları, denizlerin sürdürülebilir yönetimi için bilimsel verilerin kullanılması, deniz alanlarının korunması, deniz kirliliğinin önlenmesi ve azaltılması, deniz kaynaklarının adil paylaşımı ve denizcilik faaliyetlerinin çevresel etkilerinin minimize edilmesi gibi temel prensipleri içerir. Bu kararlar, deniz ekosistemlerinin sağlığını korumak ve gelecek nesillere yaşanabilir bir deniz ortamı bırakmak için uluslararası toplumun ortak sorumluluğunu vurgular. Ayrıca, denizcilik sektöründe çevre dostu teknolojilerin teşvik edilmesi, deniz kirliliğine neden olan atıkların kontrol altına alınması ve deniz biyolojik çeşitliliğinin korunması için yasal ve kurumsal çerçevelerin güçlendirilmesi gibi somut adımlar önerir.
BM Okyanus Konferansı Kararları, deniz hukuku ve uluslararası denizcilik düzenlemeleri ile uyumlu olarak geliştirilir ve Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi (UNCLOS) gibi temel uluslararası belgelerle desteklenir. Bu kararlar, devletlerin deniz alanlarında egemenlik haklarını kullanırken çevresel sorumluluklarını yerine getirmelerini sağlar ve deniz kaynaklarının sürdürülebilir yönetimi için iş birliği mekanizmalarının oluşturulmasını teşvik eder. Ayrıca, deniz kirliliği ile mücadelede sınır ötesi iş birliği, deniz çevresi izleme sistemlerinin kurulması ve denizcilik faaliyetlerinin çevresel etkilerinin değerlendirilmesi gibi uygulamaları kapsar.
BM Okyanus Konferansı Kararları, küresel iklim değişikliği bağlamında denizlerin rolünü de ön plana çıkarır. Okyanusların karbon döngüsündeki kritik işlevi, deniz seviyesindeki yükselme, okyanus asitlenmesi ve sıcaklık artışlarının deniz ekosistemleri üzerindeki etkileri gibi konular, kararların temel gündem maddeleri arasındadır. Bu bağlamda, denizlerin iklim değişikliği ile mücadeledeki potansiyelinin artırılması, mavi karbon projelerinin desteklenmesi ve deniz tabanındaki karbon depolama kapasitesinin korunması gibi stratejiler geliştirilir.
Sonuç olarak, BM Okyanus Konferansı Kararları, dünya okyanuslarının korunması ve sürdürülebilir kullanımı için uluslararası toplumun ortak iradesini yansıtan kapsamlı ve çok boyutlu bir çerçeve sunar. Bu kararlar, denizlerin ekolojik, ekonomik ve sosyal değerlerinin korunması için bilimsel